Mops to rasa psa należąca do grupy psów do towarzystwa, według FCI zalicza się do sekcji małych molosowatych i jest spokrewniony z olbrzymimi dogami.

Wygląd

Idealna masa ciała mopsa wynosi pomiędzy 6,3 a 8,1 kg, a wysokość w kłębie u tej rasy nie powinna przekraczać 35 cm. Głowa tego psa w porównaniu do jego niewielkiego korpusu jest dość duża, okrągła, pysk krótki i szeroki, nie zadarty a zmarszczki mocne. Charakterystyczna jest u mopsów krótka, zakończona tępo, kwadratowa kufa oraz płaska, czarna trufla nosowa i duże, okrągłe oczy o ciemnych tęczówkach. Natomiast uszy mops ma cienkie, małe, załamane i odchylone do tyłu. Tułów jego jest krótki, zwarty, klatka piersiowa szeroka, kończyny tylne bardzo mocne a ogon zawinięty, możliwie jak najbardziej przylegający do biodra i najlepiej podwójnie skręcony. Według standardu rasy, pies ten występować może w czterech wariantach: czarnym, srebrnopłowym, morelowym oraz płowym. Z jedną z tych podstawowych barw kontrastować powinny znakowania na głowie – maska, plamy na czole, polikach i uszach oraz pręga grzbietowa

Historia

Według FCI mopsy są rasą angielską, jednak historia jej naprawdę zaczyna się na kontynencie azjatyckim. Prawdopodobnie mogła być ona tworzona nawet ok 3000 lat temu w obrębie Dworu Chińskiego, gdyż do tej pory, w starożytnych grobowcach odkrywane są tam kości podobnych do nich psów. Wiadomo, że do XIX wieku mopsy i inne rasy miniaturowe w Chinach mogli posiadać tylko przedstawiciele dworu, za hodowlę poza nim groziła kara śmierci. Sytuację zmieniły dopiero liczne wojny i kontakty handlowe, dzięki którym Brytyjczycy weszli w posiadanie tych psów Wkrótce zaczęły się one cieszyć zainteresowaniem arystokracji – sama królowa Wiktoria posiadała ich całą gromadę.

Ciekawe są także różnice w nazewnictwie tej rasy. W Anglii nazywano je holenderskimi mastifami, a później Pugami, we Francji – Carlinami, a w Holandii – Mopshondami. Z czasem rasa przestała budzić zainteresowanie i jej przetrwanie zawdzięczamy głównie hodowcom brytyjskim. Dzięki ich staraniom, w początkach XX w. mopsy znów stały się popularne na całym świecie.

Psy te są również wspominane w historii Polski. Jeden z przedstawicieli rasy widnieje na portrecie hrabiny Orzelskiej; wiadomo także, że mopsy były hodowane na dworze Stanisława Augusta

Zdrowie

Dążenie hodowców do wyeksponowania zmarszczek i uzyskania jeszcze bardziej płaskiego nosa u mopsów spowodowało, że cierpią one na liczne schorzenia, takie jak problemy z oddychaniem, czy też często występujące u tej rasy zbyt długie podniebienie miękkie. Również podatne są one na choroby oczu: zapalenia i owrzodzenia rogówki. Mniej więcej 1 proc. psów tej rasy cierpi także na chorobę zapalną centralnego układu nerwowego – mopsie zapalenie mózgu (PDE).

Inne schorzenia

• zespół oddechowy psów krótkoczaszkowych,
• zespół suchego oka,
• kręg połowiczy (doprowadza do asymetrii i skrzywienia kręgosłupa),
• wodogłowie,
• wrodzone zwichnięcie łokcia,
• alergie,
• przerost mięśnia sercowego,
• problemy gastryczne,
• stany zapalne skóry.

Pielęgnacja

By zapobiegać schorzeniom, mopsa trzeba odpowiednio pielęgnować. Ponieważ z natury psy te silnie linieją, powinny być często czesane. Ważne są też regularne kontrole oczu i uszu oraz ich czyszczenie, a fałdki znajdujące się na pyszczku zwierzaka powinny być zawsze czyste i suche. Trzeba też zwrócić uwagę na zbilansowane odżywianie, gdyż psy te mają tendencję do nadwagi. Równie ważne jest systematyczne czyszczenie zębów, gdyż rasa ma tendencje do odkładania się kamienia nazębnego,

Cena

U profesjonalnych, zrzeszonych hodowców cena za rodowodowego mopsa wynosi od 2500 do nawet 5000 zł.

Charakter

Mopsy są inteligentne, ale także mają swoje zdanie i bywają uparte. Kochają cały świat i wszystkich dookoła siebie, szybko uczą się nowych rzeczy i są podatne na szkolenia. Nie sprawiają problemów wychowawczych, dlatego są idealnymi czworonogami dla osób, które nie mają doświadczenia w prowadzeniu psów. W stosunku do ludzi i innych zwierząt mopsy zawsze są przyjazne, otwarte, kochają swoich opiekunów i towarzyszą im na każdym kroku. Łagodne i cierpliwe, będą doskonałymi przyjaciółmi nawet dla kilkuletnich dzieci, muszą się one jednak nauczyć odpowiednio z psiakami obchodzić.
Mopsy żyją w zgodzie oraz harmonii z innymi psami i zwierzętami, nigdy nie zachowują się agresywnie w stosunku do nich. Doskonale się czują w większej grupie psów, najlepiej własnej rasy. Jednakże nie nadają się do pełnienia funkcji obrońców domu, nie są w stanie nikogo ugryźć ani sterroryzować. Są też dobrymi towarzyszami dla osób starszych i niepełnosprawnych. Nie mają wielkiego zapotrzebowania na ruch i dostosowują poziom aktywności do trybu życia właściciela. Mogą mieszkać zarówno w domu z ogrodem, jak i małym mieszkaniu, jednak nie lubią samotności i braku zainteresowania. Są wierne, mimo to jeśli coś im się nie podoba, na przykład opiekun poświęca im za mało uwagi, mogą stać się uparte i złośliwe. Chętnie wychodzą na spacery, ale nie mogą być zmuszane do nadmiernego wysiłku. Wiele mopsów całkiem dobrze pływa. Lubią wodę i aportowanie, lecz nie są ambitnymi sportowcami, rozsądna dawka ruchu jest jednak dla nich wskazana by zapobiegać otyłości. Mopsy chętnie wdrapują się na sofy i wyżej położone miejsca, jednak wchodzenie na schody jest dla nich niezdrowe i w razie konieczności lepiej przenosić je na rękach.

Ciekawostki

• w Chinach cesarskich posiadanie psa w typie mopsa było nie lada przywilejem. Uchodziły one za „królewskie pieski” i trzymane były w pałacu przez samego cesarza, a nierzadko posiadały one nawet własnych ochroniarzy
• pies ten był postrzegany przez członków loży masońskich w Niemczech jako uosobienie zaufania i wierności, stąd w 1745 roku oficjalnie powstał w Norymberdze Zakon Mopsów.
• „życie bez mopsa jest możliwe, ale pozbawione sensu”, powiedział Loriot – niemiecki komik, autor komiksów, pisarz i reżyser
• wielką miłośniczką psów była Katarzyna Wielka
• w 2016 roku Brytyjskie Stowarzyszenie Weterynaryjne zaapelowało, by ze względu na obciążenia chorobami i dobro psów nie podejmować pochopnie decyzji o zakupie takiego zwierzęcia, a Holandia zakazała w 2019 roku ich hodowli

.