Gryzienie to naturalna potrzeba psów. Psy muszą żuć coś w pysku, uspokaja je to i podnosi u nich poziom endorfin. Problem pojawia się wtedy, gdy pies podgryza ludzi. Oczywiście nie można pozwolić, by zwierzak doskonalił się w sztuce gryzienia, używając do tego celu naszych stóp albo dłoni i trzeba pracować z nim, aby opanować to zachowanie.

Dlaczego pies gryzie?

Powodów takiego zachowania może być wiele. Szczeniaki gryzą dla zabawy i z powodu swędzących dziąseł podczas wymiany zębów. Dorosłe psy mogą również podgryzać w celu zwrócenia na siebie uwagi oraz zainicjowania zabawy, ale przyczyną może być również lęk, złe nawyki, albo realizacja instynktu łowieckiego.

Szczeniaki

Pierwsze ząbki u szczeniąt pojawiają się już w wieku 3-4 tygodni, a w wieku 6 tygodni nasz psiak posiada już pełny komplet 28 mleczaków. Ząbkowanie jest przyczyną ładowania wszystkiego do pyszczka w celu uśmierzenia swędzenia dziąseł. Niestety, problem nie kończy się w wieku 6 tygodni, bo w 3 miesiącu zaczyna się wymiana zębów mlecznych na stałe i trwa aż do 6 miesiąca, a jej efekt jest podobny. W tym wypadku, podstawą jest zapewnienie odpowiednich dla szczeniąt gryzaków i zabawek oraz właściwy trening.

Zbyt wczesna separacja

Za szybkie odłączenie szczenięcia od suki może skutkować w przyszłości wieloma problemami behawioralnymi. Jednym z nich jest nieprawidłowa inhibicja gryzienia, czyli nieumiejętność kontrolowania siły ugryzień. Szczeniaki przebywające z matką podgryzają zarówno ją, jak i siebie nawzajem. Zadaniem matki jest karcenie ich, gdy robią to zbyt mocno. Ugryziony zbyt silnie szczeniak, wydaje z siebie pisk, który uczy jego niesfornego braciszka albo siostrzyczkę, że musi słabiej korzystać z siły swoich ząbków. Również i suka upomina warczeniem lub dotknięciem zębów delikwenta, który pozwolił sobie na zbyt mocne kąsanie, co w przyszłości skutkuje umiejętnością mniej bolesnego gryzienia. Taka nauka musi trwać odpowiednio długo, dlatego szczenię powinno pozostać z matką do co najmniej 7, a najlepiej 8 tygodnia życia (niektórzy hodowcy uważają że nawet do 14)

Inne powody gryzienia u dorosłych psów

Gryzienie przez dorosłe psy może być spowodowane przez wiele innych przyczyn. Powodem jego może być:

• Lęk. Bojaźliwy pies nie potrafi właściwie ocenić sytuacji. Sygnały, które u bardziej pewnego siebie czworonoga spowodowały by jedynie czujność, u psa bojaźliwego mogą wpłynąć na reakcję lękową połączoną z gryzieniem. Dzieje się tak najczęściej, gdy przestraszony pies nie widzi dla siebie drogi ucieczki (np. trzymany jest na smyczy). Zagrożenie może powodować jakiś człowiek, inny pies, albo nieznane przez naszego pupil przedmioty lub dźwięki. Dlatego tak ważna jest właściwa socjalizacja w młodym wieku. Dla niej warto uczęszczać ze szczeniakiem do psiego przedszkola.

• Nuda i frustracja. Pies zaczyna gryźć meble i inne przedmioty w mieszkaniu, gdy nie są zaspakajane jego podstawowe potrzeby, takie jak eksploracja terenu, ruch, towarzystwo zarówno ludzi jak i przedstawicieli swojego gatunku. Wysoki stopień frustracji może przyczynić się nawet do rozwinięcia zachowań agresywnych. W tym wypadku należy zapewnić mu częste spacery połączone z węszeniem, bieganiem bez smyczy, kontrolowane spotkania z innymi psami oraz niepozostawianie w samotności przez długi czas, a także zostawianie mu naturalnych gryzaków, kongów i innych zabawek, pozwalających mu na niezbędne dla niego żucie.

• Choroby. Behawiorysta oraz lekarz weterynarii pomogą upewnić się, że gryzienie nie jest spowodowane uporczywym bólem.

• Zaczepiania psa. Szczególnie panowie mają skłonności do drażnienia i agresywnych zabaw z pupilami. Prowadzą one niejednokrotnie do złych nawyków u czworonogów. Nigdy nie baw się z psem tak, by podgryzał Twoje ręce. Aby pies realizował niezbędną mu potrzebę gonienia i chwytania, używaj zabawek w postaci szarpaków.

Trening oduczający gryzienia

Kiedy Twój ulubieniec chwyci za mocno palce podczas zabawy lub przy podawaniu smakołyku, powiedz stanowczo „Nie” i przerwij na chwilę zabawę lub spróbuj uniemożliwić wzięcie przysmaku. Możesz też wydać z siebie pisk zbliżony do piszczenia szczeniaczka. Gdy sytuacja ulegnie powtórzeniu, zrób to samo, z tym, że za trzecim razem kończysz ostatecznie zabawę. Możesz też wyjść z pokoju.